آموزش ایمپلنت دندان 1402
ما در این مقاله سعی بر این داریم که شما را قبل از آموزش ایمپلنت، در دوره های دستیار دندان پزشک، با روش و کلیات این مبحث آشنا کنیم.
کاشت ایمپلنت در یک روز به دندانپزشکان این اجازه را میدهد که در مدت کوتاهی پس از بررسی ساختار استخوان فک، نسبت به گذاشتن ایمپلنت در محل مشخص اقدام کنند. در کاشت ایمپلنت به روش سنتی به بیماران اجازه نمیداد که بتوانند در مدت کوتاه پس از قرارگیری ایمپلنت، بهراحتی غذا بخورند و بدون مشکل بجوند، اما با تکنیک کاشت دندان، میتوان پس از مدت کوتاهی بدون هیچ مشکلی غذا خورد و هیچ مشکلی یرای آنها به وجود نیاید.
کاشت ایمپلنت
کاشت دندان با ایمپلنت جایگزین بسیار مناسبی برای دندانهای از بین رفته، دندانهایی که بهطور کامل پوسیده شدهاند و یا دندانهایی که بهشدت آسیبدیدهاند میباشند. دندانپزشکان در سراسر جهان توصیه میکنند که از ایمپلنت دندان میتوان، بهعنوان جایگزین بسیار مناسب دندانهای مصنوعی که نگهداری و مراقبت از آنها دشوار است استفاده نمود.
قسمت های مختلف ایمپلنت
قسمت های مختلف ایمپلنت به شرح زیر می باشد
ایمپلنت:
از جنس تیتانیوم بوده و در استخوان فک بالا یا پایین قرار داده می شود.
اباتمنت:
از جنس تیتانیوم، طلا یا پورسلن(چینی) بوده و بوسیله پیچ به ایمپلنت متصل می شود. این قسمت، ایمپلنت را به تاج دندان وصل می کند. شکل آن مانند یک دندان طبیعی است که بریده شده تا تاج روی آن سوار شود.
ریستوریشن(بخشی که شبیه دندان است):
تاج دندان است. معمولا از ترکیب پورسلین با یک آلیاژ فلزی ساخته می شود اما می تواند تماما فلز یا پورسلین نیز باشد. تاج به روی اباتمنت پیچ شده یا چسبانده می شود. اگر که پیچ شود، سوراخ پیچ با مواد ترمیم کننده، مانند کامپوزیت های همرنگ پرکردگی دندان، پوشیده می شود.
مراحل ایمپلنت دندان
زمان مورد نیاز برای تکمیل ایمپلنت و تاج دندان به عوامل زبادی بستگی دارد.
هنگامی که روش رایج و متداول ایمپلنت دندان به کار گرفته شود، کمترین زمان برای تکمیل دوره ایمپلنت، در فک پایین تقریبا ۵ ماه و در فک بالا تقریبا ۶ ماه است که شامل جراحی ها و قرار دادن تاج دائمی می باشد.
اما، این پروسه می تواند یک سال یا حتی بیش تر نیز طول بکشد، به ویژه اگر در ابتدا نیاز به ساخت استخوان باشد.
در روشی دیگر، ایمپلنت و تاج دندان همزمان کار گذاشته می شوند. اگر دندان پزشک از ایمپلنت های کوچک (مینی) استفاده کند، آنها را مانند دندان مصنوعی، بریج و تاج در همان جلسه مراجعه قرار خواهد داد.
در روش متداول دو جراحی لازم است که بین آنها ۳ الی ۶ ماه فاصله می باشد.
روند جراحی نخست به این صورت است که برش کوچکی در لثه (جایی که قرار است ایمپلنت دندان کار گذاشته شود) ایجاد می شود. در استخوان بوسیله دریل یک سوراخ ایجاد شده و ایمپلنت درون سوراخ قرار می گیرد، سپس لثه بخیه زده می شود.
پس از اتمام دوره بهبودی جراحی نخست، نوبت به جراحی دوم می رسد. جراحی دوم شامل یک برش جدید برای نمایان شدن و آشکار شدن ایمپلنت می باشد.
یک کلار(Collar) که به آن هیلینگ کپ می گویند، در قسمت بالایی ایمپلنت پیچ می شود که به ترمیم بافت های اطراف لثه کمک می کند.
پس از چند هفته، هیلینگ کپ برداشته می شود و اباتمنت بر روی ایمپلنت پیچ می شود.
امروزه گاهی اوقات از روند و پروسه ی تک مرحله ای استفاده می شود که در آن دندانپزشک می تواند تمام مراحل ایمپلنت دندان ، اباتمنت و تاج دندان دائمی یا بریج را در یک جلسه انجام دهد. (ایمپلنت فوری)
از ایمپلنت خود چه انتظاراتی می توانید داشته باشید؟
ایمپلنت دندان مانند دندان طبیعی شما به نظر می رسد و کار خواهد کرد.
هرچند در برخی از بیماران اینکه ایمپلنت دقیقا مانند دندان طبیعی به نظر برسد ممکن است کاری سخت باشد.
چراکه در برخی موارد به دلیل میزان استخوانی که دارید(تراکم استخوان) و مقداری که نیاز است تا ایمپلنت کار گذاشته شود و به طور صحیح کار کند، ممکن است ایمپلنت شما به صورت مستقیم قرار نگیرد و زاویه دار کار گذاشته شود.
تاج دندان می تواند پهن تر ساخته شود تا فاصله بین دندان ها را بپوشاند. مطالعات انجام شده تاکنون نشان داده اند که دوام و عمر مفید این ایمپلنت دندان می تواند تا ۲۵ سال باشد.
عوارض ایمپلنت در طول زمان
عوارض ایمپلنت به شرح زیر می باشد …
1- خارج شدن روکش ایمپلنت
روکش های دندان در سال اول با چسب موقت چسبانده می شود. به همین دلیل امکان افتادن روکش ایمپلنت وجود دارد. در صورت افتادن روکش ایمپلنت، با مراجعه به دندانپزشک، دوباره روکش بر روی ایمپلنت چسبانده می شود. اگر شرایط استاندارد برای چسباندن دائمی روکش ایمپلنت وجود داشته باشد، با چسب دائمی این کار صورت می گیرد.
2- لق شدن روکش ایمپلنت
در برخی موارد که فشار در برخی نواحی دهان بیشتر از حد معمول باشد، احتمال دارد که روکش ایمپلنت لق شود که البته این لقی دلایل مختلفی دارد که در ادامه بررسی می شود.
علل لقی ایمپلنت دندانی
اما می خواهیم بررسی کنیم لق بودن ایمپلنت به چه علتی می باشد …
دلیل اول
قسمت پایه که اصطلاحا فیکسچر گفته می شود شل می شود و حرکت دارد اصولا ایمپلنت دندان بعد از پیوند نباید حرکتی داشته باشد. شل شدن پایه ایمپلنت دندان نشان دهنده عدم جوش خوردن پایه است که یا جراح و پروتزیست موقع کاشت دندان متوجه ان نشده اند یا پیوند اولیه ایمپلنت دندان نامناسب بوده که بجای چسبندگی استخوانی بافت فیبروز به سطح ایمپلنت می چسبد.
در اوایل موقع گذاشتن پروتز بطور نسبی سفت است ولی بعدا در اثر نیروهای جویدن دچار لقی می شود. در چنین مواردی کل پروتز و پایه باید خارج شود و یک پایخه جدید بلافاصله یا با فاصله زمانی شش هفته قرار داده شود.
دلیل دوم
پایه ایمپلنت دندان سفت است ولی پروتز روی آن شل می شود این حالت می تواند بعلت جداشدن چسب یا سمانی باشد که پروتز را روی ایمپلنت دندان می چسباند و یا اینکه پروتز بلند باشه و در حرکات جویدن نیروهای نامناسب به پروتز وارد بشه و باعث جدا شدن پروتز بشه در این مورد باید بلندی پروتز توسط دندانپزشک دوباره ارزیابی شود و پروتز چسبانده شود چون در چسباندن پروتزهای ایمپلنت دندانی اغلب از چسب یا سمان های موقت استفاده می شود این وضعیت شیوع بیشتری دارد.
دلیل سوم
نوع دیگری از لقی پروتز ایمپلنت دندانی وجود دارد که پیچی که قسمت رویی پروتز را به پایه متصل می کند شل می شود که اصطلاح علمی انscrew loosening است این وضعیت یه علت نیروهای نامناسب ناشی از بلند بودن در حرکات طرفی فک ایجاد می شود یا به مشکل ساختاری ایمپلنت دندان بر می گردد که بیشتر در ایمپلنت های ارزان قیمت و کره ای بروز می کند کوتاه بودن پیچ و عدم تطابق قطعه متصل کننده که اباتمنت گفته می شود از علل این وضعیت محسوب می شود
دلیل چهارم
با زاویه نامناسب قرار دادن پایه ایمپلنت موقع جراحی است که می تواند محور نامناسب نیروهای جویدن روی پایه ایجاد کند و شل شدن های پیچ را ایجاد کند.
3- شکستگی پروتز و شل شدن پیچ داخلی ایمپلنت
گاهی بدلیل فشار زیادی که به روکشوارد می شود، احتمال شل شدن پیچ داخلی ایمپلنت وجود خواهد داشت. این فشار وارده بیشتر در اثر دندان قروچه یا زیر دندان رفتن سنگ بوجود می آید که البته با درد همراه است. در این موارد پزشک با معاینه ی ایمپلنت شما، در صورت امکان پروتز را خارج و آن را درمان می کند.
4- شکستگی بدنه ایمپلنت
بسیار نادر است که این عارضه پیش آید اما غیر ممکن نیست. شکستگی بدنه ایمپلنت جبران ناپذیر بوده و در اثر فشار بسیار زیادی که به ایمپلنت وارد می شود، پدید می آید. در صورتیکه پروتز دندان، به نحوی نامناسب کار شده باشد که فشار ها را از مرکز ایمپلنت به اطراف منتقل کند هم امکان شکستگی بدنه ایمپلنت وجود دارد.
5- عفونت کردن ایمپلنت
ترس از عفونت که شاید بتوان آن را نوعی فوبیا (ترس بیش از حد وغیر منطقی) نامید مختص جراحی ایمپلنت نیست. بسیاری از افرادی که تحت انواع جراحیهای دهانی قرار میگیرند این دغدغه را دارند و در اثر همین وسواس تمام پدیدههای طبیعی بعد از جراحی را نشانهای از عفونت میدانند. در صورتیکه هر تورمی، آبسه و هر ترشحی، چرک نیست.
از طرفی اصطلاح رایج «عفونت کردن ایمپلنت» معمولا اشاره به تمام موارد شکست زود هنگام ایمپلنت (با انواع دلایل واقعی) دارد. بهعنوان مثال اگر ابعاد استخوان در محل کاشت ایمپلنت کافی نباشد جراح میبایست قبل یا حین کاشت ایمپلنت، استخوان از دسترفته را بازسازی نماید؛ به نحوی که ایمپلنت در تمام طول خود در محاصره دیوارههای استخوانی باشد.
اگر به هر دلیل این بازسازی انجام نشود ایمپلنت به استخوان جوش نخورده وهرگز اماده روکش گذاشتن نخواهد شد. ممکن است در این حالت ایمپلنت لق شده و نیاز به خارج کردن آن پیدا شود. اما معمولا تنها برداشتی که فرد ازاین اتفاقات ناخوشایند دارد این است که «ایمپلنت من عفونت کرد و دکترم آن را خارج کرد.» اما موارد عفونت واقعی ایمپلنت بسیار ناچیز بوده و چالشی در درمانهای ایمپلنت محسوب نمیشوند.
مراقبت و نگهداری از ایمپلنت
مراقبت و نگهداری از ایمپلنت دندان دقیقا شبیه به نگهداری دندان های طبیعیتان است.
بسیار مهم است که روزانه مسواک بزنید و نخ دندان بکشید.
اگر مشکلی داشتید، پیش از نوبت چکاپ ۶ ماهه به دندان پزشک خود مراجعه کنید. پس از جراحی ایمپلنت تا مدتی شما نیاز به مراقبت های خاصی خواهید داشت که برای مطالعه بیشتر می توانید به صفحه مراقبت های ایمپلنت مراجعه نمایید.
دیدگاهتان را بنویسید