بیماری ها و عوامل تغییر غلظت پتاسیم خون
در این مقاله سعی داریم شما را با بیماری ها و عوامل تغییر غلظت پتاسیم خون آشنا کنیم با ما همراه باشید
یافته های طبیعی
بزرگسالان/سالخوردگان: 3.5-5 mEq/L یا-5 mmol/L 3.5 .
بچه ها: 3.4-4.7
شیرخواران: 4.1-5.3 mEq/L
نوزادان: 3.9-5.9 mEq/L
مقادیر بحرانی محتمل:
بزرگسالان: کمتر از 2.5 یا بیشتر از 6.5 mEq/L
نوزادان: کمتر از 2.5 یا بیشتر از 8 mEq/L
تشریح آزمایش پتاسیم خون و فیزیولوژی آن:
پتاسیم کاتیون عمده داخل سلولی است، غلظت پتاسیم داخل سلولی حدود 150mEq/L است در حالی که غلظت پتاسیم سرم تقریبا 4 mEq/L است. این نسبت در بافت های نوروموسکولر برای حفظ پتانسیل الکتریکی پایه بسیار مهم است.
چون غلظت سرمی پتاسیم بسیار کم است لذا تغییر جزئی در غلظت آن می تواند نتایج وسیعی بدنبال داشته باشد. سطح پتاسیم باید بدنبال تجویز دیورتیک های هدردهنده پتاسیم، بیماران مبتلا به نارسایی کلیه یا اسیدوز به دقت بررسی شود
غلظت سرمی پتاسیم بستگی به فاکتورهای زیادی دارد که عبارتند از:
آلدوسترون ( وبه میزان کمتری گلوکوکورتیکوئیدها):
این هورمون تمایل دارد دفع کلیوی پتاسیم را زیاد کند.
بازجدب سدیم:
همچنانکه سدیم بازجذب می شود پتاسیم دفع می شود.
تعادل اسید-باز:
حالات آلکالوزی تمایل دارند سطح پتاسیم سرم را به علت شیفت شدن پتاسیم به داخل سلول، کاهش دهند. حالت اسیدوتیک تمایل دارند سطح سرمی پتاسیم را با خارج کردن آن از سلول افزایش دهند.
علائم هیپرکالمی عبارتنداز:
علائم هیپرکالمی بی قراری، تهوع، استفراغ، کولیک روده ای و اسهال، الکتروکاردیوگرام ممکن است امواج T نوک تیز، کمپلکس QRS وسیع و دپرسیون قطعه ST را نشان دهند. هیپوکالمی یا ازدیاد حساسیت قلبی به دیگوکسین، آریتمی های قلبی، صاف شدگی امواج T و امواج U برجسته همراه است. این الکترولیت اثرات عمده ایی بر روی ضربان قلب و قابلیت انقباضی آن دارد.
پیگیری مداوم پتاسیم در مبتلایان به اورمی، بیماری آدیسون، استفراغ و اسهال، استروئید تراپی مهم است. همچنین مراقبت و کنترل دقیق پتاسیم در دریافت کنندگان داروهای شبه دیژیتالی مهم است زیرا بروز هیپوکالمی در حالت اخیر می تواند به وقوع آریتمی قلبی بیانجامد.
عوامل مداخله کننده
علت بیماری ها و عوامل تغییر غلظت پتاسیم خون به شرح زیر است:
* حرکات مداوم ساعد هنگام بستن تورنیکه ممکن است سطح پتاسیم را افزایش دهد.
* همولیز خون در طی خونگیری سبب افزایش سطح آن می شود.
داروهایی که ممکن است سبب افزایش سطح پتاسیم شوند عبارتند از:
آمینوکاپروئیک اسید، آنتی بیوتیک ها، داروهای آنتی نئوپلاستیک، کاپتوپریل، اپی نفرین، هپارین، هیستامین، ایزونیازید، لیتیوم، مانیتول، دیورتیک های حفط کننده پتاسیم، داروهای پتاسیم و سوکسینیل کولین.
– داروهایی که ممکن است سبب کاهش سطح پتاسیم شوند عبارتند از: استازولامید، آمینوسالیسیلیک اسید، آمفوتریسین B، کاربنی سیلین، سیس پلاتین، دیورتیک ها، تزریقات گلوکز، انسولین، مسهل ها، کربنات لیتیوم، پنی سیلین G سدیم(دوزهای بالا)، فتوتیازین ها، سالیسیلات ها(آسپیرین) و پلی استیرن سولفات.
شیوه ی کار و مراقبت از بیمار
* مقدار این ماده را در خون می سنجند پس نیاز به نمونه خون است که این کار در آزمایشگاه ها و توسط تکنسین آزمایشگاه انجام می گیرد. همچنین افراد ما برای کسانی که توانایی یا وقت حضور در آزمایشگاه ها را ندارند، این امکان را فراهم کرده است که این نمونه گیری در منزل یا محل کار شما انجام بگیرد و نتایج به صورت آنلاین در سایت قرار داده شود و یا در صورت نیاز، برای شما ارسال گردد.
نیاز به ناشتا بودن ندارد
یافته های غیر طبیعی
یافته های غیر طبیعی به دو سطح زیر تقسیم می شود.
-افزایش سطوح (هیپر کالمی)
- افزایش جیره غنی از K
- تجویز وریدی مفرط
- نارسایی حاد و مزمن کلیه
- هیپوآلدتسرونیسم
- دیورتیک های مهارکننده
- آلدوسترون
- له شدگی بافتها
- همولیز
- ترانسفوزین خون همولیز شده
- عفونت
- اسیدوز
- دهیدراتاسیون
کاهش سطوح (هیپو کالمی)
- کاهش جیره پتاسیم دار
- کاهش تجویز وریدی
- سوختگی ها
- اختلالات دستگاه گوارش
- دیورتیک ها
- هیپر آلدوسترونیسم
- سندرم کوشینگ
- اسیدوز توبولر کلیه
- مصرف شیرین بیان
- تجویز انسولین گلوکز
- آسیت تنگی شریان کلیوی
- سیستیک فیبروزیس
- تروما
- جراحی
دیدگاهتان را بنویسید