تعریف سوختگی و انواع آن + تعریف 4 عمق سوختگی مختلف
این مقاله به تعریف سوختگی و انواع آن می پردازد، با ما همراه باشید.
تعریف سوختگی و انواع آن
سوختگی یکی از شایع ترین آسیب هایی خانگی است که به ویژه در بین کودکان رایج است. سوختگی با آسیب شدید به پوستی مشخص می شود به طوری که باعث می شود سلول های آسیب دیده پوست از بین بروند و بمیرند.
انواع سوختگی که بر حسب عمق درجه بندی می شوند را در زیر به آن می پردازیم.
شدت سوختگی:
شدت هر ضایعهی سوختگی تحت تاثیر عوامل متعددی میباشد که عبارتند از:
سن بیمار، عمق سوختگی، وسعت سطح صدمه دیدهی بدن، وجود صدمات استنشاقی، وجود دیگر صدمات، محل سوختگی در نواحی مراقبتی ویژهای نظیر صورت، پرینه، دستها یا پاها، و وجود همزمان بیماری های دیگر میباشد.
حتی در مراکز سوختگی، بزرگسالانی با بیش از 40 درصد سوختگی در کل سطح بدن در خطر بالای ناخوشی و مرگ و میر هستند.
سن:
میزان ناخوشی و مرگ ومیر در کودکان کم سن و سالمندان در مقایسه با دیگر گروه های سنی با صدمات مشابه، بیشتر است و این موضوع، مراقبت از سوختگی آنها را با چالش مواجه میکند. پوست های نازک در دو انتهای هر دو طیف سنی سبب سوختگی های عمیقتر و عوارض بیشتر میگردد.
این عامل در تعیین شدت سوختگی و نتایج احتمالی آن برای بیمار مهم است.
عمق سوختگی:
سوختگی ها برحسب عمق بافتهای از بین رفته بدن، به 4 درجه تقسیم میشود:
درجه 1:
سوختگی های درجه 1 صدمات سطحی هستند که فقط خارجی ترین لایه پوست را گرفتار میکنند. این سوختگیها اریتماتوز هستند. اما، اپیدرم سالم است. در صورت مالش، بافت سوخته از درم زیرین خود جدا نمیشود (علامت نیکولسکی منفی).
آفتاب سوختگی با یک سوختگی سطحی مثالی از سوختگی درجه یک تیپیک میباشد.
درجه 2:
سوختگی های درجه 2 (ضخامت ناکامل) شامل کل اپیدرم و قسمتهای مختلفی از درم میباشد.این نوع صدمات دردناک بوده و همراه با تشکیل تاول میباشند. زمان ترمیم بسته به عمق صدمه درم ، دو تا سه هفته میباشد.فولیکول های مو و ضمائم پوست سالم باقی میماند.
درجه 3:
در سوختگی درجه 3 (ضخامت کامل)، تمامی اپیدرم و درم نابود میشود و در بعضی موارد بافت های زیرین نیز از بین میروند. رنگ زخم محدودهی وسیعی از سفید تا قرمز، قهوه ای یا سیاه دارد. ناحیهی سوخته درد ندارد و فاقد حس میباشد، زیرا رشته های عصاب آن تخریب شدهاند.
ظاهر زخم به دلیل تخریب میکروسیرکولیشن چرم مانند و خشک بوده و فولیکول موها و غدد عرق نیز از بین میروند. اغلب شدت این سوختگی به وسیله بیماران درست ارزیابی نمیشود، زیرا محل صدمه درد ندارد.
درجه 4:
سوختگی درجه 4 (نکروز عمیق سوختگی) صدماتی هستند که به بافت های عمقی، عضله یا استخوان گسترش مییابند.
- عمق سوختگی تعیین کنندهی رشد بافت جدید است. تعیین کردن عمق سوختگی حتی برای مراقبین با تجربهی سوختگی نیز مشکل میباشد.
از نظر گرفتن عواملی نظیر: چگونگی وقوع مصدومیت / عامل ایجاد کننده مثل شعله آتش یا مایع داغ /درجه حرارت عامل سوزاننده /مدت زمان تماس با عامل سوختگی / ضخامت پوست در محل آسیب
وسعت سطح صدمه دیده بدن:
از روش های گوناگونی به منظور تعیین کردن مقدار سطح سوختهی بدن (TBSA) استفاده میشود که از بین آنها میتوان به قانون نه، روش لاندوبرودر و روش کف دستی اشاره نمود. این روش ها به تصمیم گیری تیم سوختگی درباره برنامه مراقبتی و انتقال بیمار به مرکز سوختگی کمک میکند.
پاتوفیزیولوژی:
صدمات سوختگی جزو بدترین نوع صدمات تروماتیک محسوب میشوند. زیرا، ضایعه اولیه ممکن است توسعه یافته و با گذشت زمان بدتر شود. سوختگیها به علت صدمه شیمیایی و یا انتقال حرارت از یکجا به جای دیگر بدن ایجاد میشوند.
آسیب و تخریب بافتها ناشی از انعقاد، تغییر ماهیت پروتئینها و نیز یونیزه شدن اجزای سلولی میباشد. زخم سوختگی یکنواخت نبوده و نکروز بافتی در مرکز زخم همراه با بافتهای زنده در اطراف دیده میشود. ناحیه مرکزی به علت ویژگی نکروز انعقادی سلولها، ناحیه انعقادی نامیده میشود.
ناحیه میانی یا ناحیه رکود سلول های آسیب دیدهای هستند که ممکن است زنده بمانند ولی با کاهش پیشرونده جریان خون در عرض 24 تا 48 ساعت نکروزه خواهند شد. ناحیه خارجی یا پرخون که کمترین آسیب را میبیند و ممکن است به صورت خودبهخودی در طول زمان کاملا بهبود یابد.
مکانیسم احتمالی دیگر آسیب سوختگی مواجهه با پرتوها است که به علت تهدیدهای تروریسم و وقایع جهانی اخیر، مورد توجه زیادی قرار گرفته است. صدمات تابشی دو عارضه مهم را ایجاد میکنند. اولی اثر گرمایی است که منجر به سوختگی های جلدی میشود.
تاثیر دوم آسیب به DNA سلول ها میباشد که ممکن است موضعی بوده و یا تمام بدن را مبتلا میکند.
دیدگاهتان را بنویسید