تعریف ۴ نوع اختلال قلبی
بافت های مختلف بدن جهت ادامه حیات به تغذیه و دفع مواد زاید نیازمندند که این نیاز توسط دستگاه گردش خون تأمین می شود. به گونه ای که دستگاه گردش خون، اکسیژن و مواد غذایی را جهت جذب به سلول ها رسانده، دی اکسید کربن و مواد زاید را جهت دفع به کلیه ها و شش ها منتقل می کند.
بنابراین در صورت بروز هر گونه اختلالی در عملکرد این دستگاه حیاتی، آسیب های شدید و گاه جبران ناپذیری رخ می دهد که منجر به بروز شوک و در نهایت مرگ مصدوم خواهد شد.
خوشبختانه بسیاری از این آسیب ها با شناسایی به موقع اختلالات ایجاد شده قابل پیشگیری هستند. مسلماً برای رسیدن به این هدف، آشنایی اجمالی با دستگاه گردش خون، اختلالات و علائم آنها و اقدامات اولیه در هر مورد لازم و ضروری به نظر می رسد.
دستگاه گردش خون
دستگاه گردش خون یکی از دستگاه های حیاتی بدن است که اکسیژن و مواد غذایی مورد نیاز بدن در اختیار سلول ها قرار داده، مواد زاید را به منظور دفع از طریق کلیه ها و شش ها تحویل می گیرد.
دستگاه گردش خون از سه جزء مهم: قلب، عروق (رگ ها) و خون تشکیل شده است. اختلال در هر یک از این اجزاء موجب کاهش خون رسانی به بافت های بدن می شود. در این قسمت مختصراً به معرفی هر یک از اجزای دستگاه گردش خون و وظایف آنها می پردازیم.
قلب
عضوی ماهیچه ای و مخروطی شکل است که مانند تلمبه ای خون را در رگ های به گردش درآورده، به تمام بافت های بدن می رساند. قلب شبیه خانه دو طبقه ای است که در هر طبقه دو اتاقک وجود دارد.
اتاقک های طبقه بالا، دهلیز راست و دهلیز چپ و اتاقک های طبقه ی پایین، بطن راست و بطن چپ نامیده می شوند. دهلیز راست و بطن راست توسط دریچه ی سه لتی (تریکوسپید) و دهلیز چپ و بطن چپ توسط دریچه ی دولتی (میترال) با یکدیگر ارتباط دارند.
عروق (رگ ها)
عروق بدن به سه دسته شریان، ورید ها و مویرگ ها تقسیم بندی می شود. قلب، خون روشن و اکسیژن دار را به داخل شریان ها پمپ کرده، شریان ها خون را به سلول های بدن می رسانند.
در مجاورت سلول ها، شریان ها تبدیل به عروق باریک و نازکی به نام مویرگ می شوند که سرعت خون در آن ها به قدری کاهش می یابد که فرصت تغذیه ی سلول و دفع مواد زاید وجود داشته باشد. پس از تغذیه ی سلول، خون روشن به خون تیره تبدیل شده، توسط سیاهرگ ها جهت تصفیه ی مجدد به قلب باز می گردد.
خون
خون به عنوان یکی از بافت های مهم بدن از دو جزء تشکل شده است:
مایع خون، که پلاسما نامیده می شود و شامل آب، املاح، چربی، قند،پروتئین و غیره می باشد.
سلول های خونی، که شامل گلبول های قرمز، گلبول های سفید و پلاکت ها می باشد. وظیفه ی اصلی گلبول های قرمز حمل اکسیژن و انتقال آنها به سلول ها می باشد. گلبول های سفید در مقابل عوامل بیماری زا و مهاجم، دفاع از بدن را به عهده دارند و پلاکت ها نقش مهمی در انعقاد (لخته شدن) خون به هنگام خونریزی ها ایفا می کنند.
گردش خون در بدن انسان به دو بخش مجزا از یکدیگر تقسیم می شود. به طوری که هیچ گاه خون تیره و روشن مخلوط نمی شوند. این دو بخش عبارتند از:
الف ـ گردش خون عمومی:
در این گردش خون، خون روشن توسط بطن چپ وارد شریان آئورت شده، و توسط شریان ها به تمام اندام های بدن منتقل می شود. خون پس از تغذیه بافت ها و انتقال اکسیژن به سلول ها به رنگ تیره درآمده، توسط سیاهرگ ها به قلب راست باز می گردد.
ب ـ گردش خون ریوی (ششی):
خون تیره پس از بازگشت به قلب راست، وارد قلب راست، وارد شریان ششی شده، به ریه ها می رود. در ریه ها خون، اکسیژن دار به قلب چپ باز میگردد و مجدداً گردش خون عمومی شروع می شود.
دیدگاهتان را بنویسید