۵ اجزای اصلی نسخه خوانی دارویی
در این مقاله قصد داریم 5 اجزای اصلی نسخه خوانی دارویی را با هم بررسی کنیم لطفا با ما همراه باشید
اجزای نسخه
شکل نسخه یک فرم چاپی است که دارای قسمت سفیدی برای نوشتن نام ومشخصات و دستور مصرف داروهاست.
1-مشخصات بیمار و تاریخ تجویز
2- شروع نسخهRX
3- شکل ونام دارو و قدرت دارووی و تعداد دارو
4- طریقه مصرف یا چگونگی ساخت (در مورد دارو های ترکیبی) و ارائه توصیه های تکمیلی (مثلا این نسخه دو بار قابل تکرار است)
5-امضا ومهر پزشک
1-بخش مشخصات بیمار
این بخش شامل: نام و نام خانوادگی بیمار، سن، جنس، وزن(به ویژه در اطفال)، تاریخ، دسته ها و اقلام دارویی و در آخر از همه ، مهر پزشک می باشد. اگر نسخه ای هیچ کدام از موارد را نداشته باشد نمی توان نسخه را برگرداند ولی اگر مهر پزشک نداشته باشد نسخه باطل است. پس مهم ترین فاکتور برای نسخه مهر پزشک است.
2-RX
نسخه در تمام دنیا با علامت RX شروع می شود که برگرفته از کلمه RECIPE به معنی (به این شکل اجرا کن) یا (به این صورت تهیه کن) که در سمته چپ بالای نسخه نوشته می شود.
3- اشکال دارویی، نام ، دوز، تعداد و دستور مصرف
به موارد زیر توجه کنید …
-شکل دارو:
اغلب از حروف مخفف به جای نوشتن نام کامل شکل دارویی استفاده می گردد. در بعضی از نسخه ها اشکال دارویی را بعد از اسم دارو هم می نویسند هر چند بهتر است قبل از اسم دارو نوشته شود. البته در نگارش نسخه، گاها پزشک شکل دارویی را پس از ذکر نام دارو می نویسد و نه در اول سطر مربوطه.
-نام دارو:
دارو ها اسم ژنریک و اسم تجاری دارند که بهتر است در نسخه با اسم ژنریک نوشته شود. نام ژنریک نامی است که دارو در سراسر دنیا به آن نام شناخته می شود. در حالی که همان نام ژنریک ممکن است ده ها نام تجارتی داشته باشد به این صورت که هر کارخانه سازنده برای خود نام مخصوص انتخاب می کند. لذا انتظار می رود اثرات کلینیکی مشابهی داشته باشند اما داروهای ژنریک ممکن است از نظر میزان و نوع مواد جانبی وشکل ظاهری دارو ( رنگ، اندازه،شکل وغیره )تفاوت داشته باشند.
اسامی تجاری در بیمه مشکل ایجاد می کند مثلا بیمه آساکول را در نسخه قبول نمی کند و باید اسم دارو در نسخه نوشته شود. ایراد و مشکل دیگر این است که بعضی از اسم های تجاری مثل Inderal نسبت به اسم های ژنریک مثل پروپرانولول راحت تر وکوتاه تر است. در نتیجه پزشک در نسخه Inderal می نویسد. منظور این نیست که حتما دارو با اسم ایندرال، به مریض داده شود. در این موضوع با بیمار هم ممکن است، مشکل ایجاد شود. بهترین حالت این است که اسم ژنریک نوشته شود و اگر نام تجاری خاصی مد نظر است آن را جلوی اسم ژنریک در پرانتز بنویسند.
-دوز دارو :
در خیلی از موارد که دارو تک دوز می باشد، پزشک دوز مربوطه را در نسخه قید نمی کند، بهتر است اگر دارویی حتی فقط یک دوز هم داشته باشد، در نسخه نوشته شود زیرا ممکن است در آینده دوز دیگری از آن وارد بازار شود و اگر دوز دارو نوشته نشده باشد، بیمه حداقل دوز را قبول می کند.
-تعداد دارو:
تعداد دارو به صورت انگلیسی و تعداد های کم به صورت یونانی نوشته می شود. گاهی در تعداد قرص و کپسول از کلمه Box و در مورد شربت ها از کلمه Bottle استفاده می شود. ممکن است کارخانه ها جعبه هایی با تعداد متفاوت تولید کنند. به عنوان مثال یک کارخانه جعبه های سی تایی و دیگری صد تایی تولید کند. باید توجه داشت در این موارد بیمه آن جعبه ای را که تعداد کمتری دارد قبول می کتد. بیمه تعداد را به فارسی قبول نمی کند ولی به طور استثنا کلمه عدد را می پذبرد. به عنوان مثال 200 را قبول می کند.
4-دستور دارویی:
دستور دارویی می تواند نوشته نشود، دستور ساده ای باشد و یا به صورت کامل و با توضیحات نوشته شود. اگر در نسخه ای دوز دارویی یا شکل دارویی نوشته نشده باشد ارزان ترین حالت در بیمه قیمت می خورد. در نسخه خوانی باید دقت نمود سن، جنس، مهر و تخصص پزشک و بقیه دارو ها به خواندن نسخه کمک می کند.
5-مهر و امضای پزشک :
وجود مهر و امضای پزشک در نسخه الزامی است. خواندن نسخه همانند خواندن متون یک زبان جدید در نگاه اول پیچیده و سخت به نظر می رسد، اما با یادگیری اصول و تکنیک های خاصی که قائدتا مبتنی بر مبانی آموزش زبان های خارجه و کارشناسی خط بنا نهاده شده است، می توان با تمرین، موفق به کسب مهارت در این زمینه شد.
دیدگاهتان را بنویسید