آشنایی با شغل کمک بهیاری؟ 4 مرکز ارائه دهنده خدمات بهداشتی- درمانی
در این مقاله می خواهیم به تفسیر به موارد زیر بپردازیم:
- آشنایی با شغل کمک بهیاری
- آشنایی با مراکز ارائه دهنده خدمات بهداشتی – درمانی
- سلسله مراتب پرستاری
- شرح وظایف شغل کمک بهیاری
آشنایی با شغل کمک بهیاری
این رشته در برگیرنده طبقات مشاغلی است که متصدیان آن ها تحت نظارت کلی به انجام اموری از قبیل اجرای دستورات بهداشتی و درمانی و کمک به پرستاران و بهیاران می پردازند یا ممکن است به عنوان مامای روستایی در زایمان های طبیعی به روستائیان کمک کنند. حداقل تحصیلات برای شغل کمک بهیاری دیپلم است که با گذراندن دوره تخصصی 6 ماهه تحت نظر پرستاران متخصص، مراقبت های اولیه ایمن و موثر را به بیماران بستری یا سرپایی مطابق با شرح وظایف خود ارایه می دهند.
مراکز ارائه دهنده خدمات بهداشتی و درمانی
موسسات رسمی، سازمان های دولتی هستند و سازمان های خیریه توسط گروهی از افراد جامعه به صورت خصوصی و غیرانتفاعی اداره می شوند. خدمات خاصی که توسط سازمان های رسمی و خیریه در هر جامعه ارایه می شود به حد وسیعی بستگی به نیازهای افراد دارد. در بعضی جوامع ممکن است اکثر خدمات بهداشتی توسط پزشکان و سازمان های خصوصی ارائه شود و در برخی دیگر ممکن است سازمان های رسمی برنامه های وسیع تری را عرضه کنند.
موسسات رسمی
سازمان های رسمی بهداشتی، در کلیه سطوح منطقه ای، شهرستان و استانی تاسیس شده اند. در همه سطوح، هدف آنها پیشگیری از بیماری و برقراری سلامتی است. برنامه های کلی جامعه به طور معمول شامل اصول پیشگیری مثل کنترل بیماری های واگیر، کنترل جمعیت، تصفیه و سالم سازی آب، شیر و سایر مواد غذایی و تامین بهداشت در سطوح دریاچه ها و استخرهای شنا است. آموزش بهداشت نیز سهم عمده ای در برنامه سازمان ها دارد.
بسیاری از موسسات رسمی علاوه بر خدمات و برنامه های عمومی خدمات تخصصی زیادی را ارائه می دهند. این موارد اغلب شامل خدمات به مادر و کودک، کلینیک های واکسیناسیون و خدمات تشخیصی، درمانی و توان بخشی به ویژه برای افراد کم در آمد است. برنامه بهداشت مدارس معمولا شامل نظارت بهداشتی بر دانش آموزان و خدمات مشاوره ای جهت آموزگاران و والدین و نظارت بر بهداشت محیط است.
موسسات خیریه
موسسات خیریه به وسیله افراد جامعه و در پاسخ به نیازهای خاصی که در آن جامعه احساس می شود تاسیس می شود. این موسسات اغلب از طریق کمک های مالی افراد اداره می شوند و خدماتی که ارائه می دهند در راستای تکمیل یا تقویت خدماتی است که به وسیله سازمان های رسمی ارائه می شود.
سازمان های خیریه معمولا خدمات ویژه ارائه می دهند. توجه آنها ممکن است معطوف به جنبه های پیشگیری، درمان و توان بخشی بهداشتی یک بیماری مانند بیماری های قلبی، سل، دیابت یا آرتریت باشد. برخی موسسات نیز به گروه های خاصی از افراد مانند کودکان معلول و عقب ماندگان ذهنی توجهی خاص دارند.
خدمات پزشکی خصوصی
گرچه بسیاری از پزشکان به صورت انفرادی کار می کنند، اما کار گروهی نیز به تدریج متداول شده است. در این نوع خدمت، ممکن است چندین پزشک برای ارائه مراقبت اساسی از یک فرد یا خانواده با یکدیگر کار کنند. به عنوان مثال ممکن است یک یا دو متخصص خانوادگی، مثل یک متخصص زنان، اطفال و یک جراح در گروه وجود داشته باشد، غالبا یک روان پزشک و یا سایر متخصصین نیز ممکن است وجود داشته باشند. برخی از گروه ها کوچک و بعضی دیگر بزرگ هستند. در یک گروه بزرگ، چندین پرستار، کمک پرستار و سایر کارکنان دیگر به کار مشغولند.
سازمان های حفاظت بهداشت
این سازمان ها به حد وسیعی در سال های اخیر توسعه یافته و خدمات متنوعی را انجام می دهند. در این سازمان ها بر فراهم نمودن سلامتی و جلوگیری از بیماری تاکید می شود. دامنه فعالیت های این سازمان ها خدمات پیشگیری کننده و درمانی شامل خدمات پزشک، مشاوره بهداشتی، خدمات سرپایی، بستری بیمارستانی و خدمات تشخیصی و درمانی و مراقبت در منزل می باشد. این موسسات شامل:
درمانگاه و خدمات سرپایی
واژه درمانگاه ممکن است در مورد عده ای از پزشکان خصوصی که در محل خاصی گرد آمده و فعالیت های بهداشتی انجام می دهند، به کار رود یا برای معین نمودن خدماتی که توسط سازمان های اجتماعی برای مراقبت و درمان افراد بیمار، به طور سرپایی صورت می پذیرد، مورد استفاده قرار گیرد.
درمانگاه های رایگان
درمانگاه های رایگان نمونه دیگری از خدمات در حیطه مراقبت های بهداشتی اولیه می باشند. این درمانگاه ها در نقاط محروم و نقاط کپر نشین که مردم آن قادر به پرداخت وجوه درمانی نبوده یا عادت به درمان های سنتی دارند دایر شده و خدمات بهداشتی را فراهم می آورند. این مراکز خدمات 24 ساعته را بدون دریافت وجه یا مختصری وجه ارائه می کنند. پرسنل این مراکز را اکثرا افراد حرفه ای، پزشکان جوان، پرستاران و مددکاران اجتماعی یا افراد حرفه ای بازنشسته که به صورت داوطلب کار می کنند تشکیل می دهند.
خدمات اورژانسی
اکثر بیمارستان های بزرگ و بسیاری از انواع کوچک آن در جامعه دارای پرسنل ماهر بوده و اتاق های اورژانس مجهز دارند و 24 ساعته باز هستند. حوادث و حملات حاد بیماری ها ممکن است در هر زمان و مکانی اتفاق بیافتد. مراقبتی که شخص در اولین دقایق دریافت می دارد در حفظ حیات و بهبود بعدی او بسیار حائز اهمیت است.
بیمارستان ها
بیمارستان موسسه ای است که هدف اصلی آن مراقبت از بیمار و مصدوم می باشد. بیمارستان ها مراکزی هستند که حدود وسیعی از مراقبت ها و اعمال تخصصی برای حل مشکلات درمانی در آن ها صورت می گیرد. افرادی که به شدت بیمار هستند معمولا برای دریافت خدمات افراد متخصص و تسهیلات مراقبتی به بیمارستان مراجعه می کنند.
بیمارستان ها مانند سایر سازمان های بهداشتی جامعه اعمال پیشگیری، درمانی و توان بخشی را انجام می دهند. علاوه بر آن در دو قسمت دیگر نیز فعالیت می کنند که عبارت است از تحقیق و آموزش، که بسته به نوع بیمارستان روی یکی از این قسمت تاکید بیشتری صورت می گیرد.
سیاست های بیمارستان معمولا توسط مدیریت بیمارستان تعیین می شود. بیمارستان در انجام عمل اصلی خود یعنی مراقبت از بیماران و مصدومین معمولا علاوه بر خدمات تشخیصی، درمانی و توان بخشی، مراقبت اورژانس را نیز ارائه می دهد. بسیاری از بیمارستان ها تسهیلات تحقیقاتی را نیز فراهم می آورند. سومین عمل مهم بیمارستان یعنی آموزش، شامل آموزش حین خدمت کارکنان، برنامه های دانشجویان پزشکی، دانشجویان پرستاری، مامایی، تکنسین های آزمایشگاه، تغذیه و دیگر دانشجویان است.
این مقاله ادامه دارد …
دیدگاهتان را بنویسید